صندلی درجاده منتظر است،،،

آفتاب می آید و می رود،،،

باران می آید و میرود ،،،،،

برف می آید و می رودريا،،،

اما تو نه از جاده می آیی

و ....

نه از قلب من بیرون میروی 

 دورکعت گریه برای خاطره هایم

یک قنوت سکوت برای یادت

دوسجده بی قراری برای عشق برباد رفته

یک تشهد یرای مرگ دلـــــم.......

 رفیق معامله فسخ شد...

در قبال دنیا یک تار مویت را خواستند

ندادم....!

 از اسب که بیفتی اسیر سرزنش خاک میشوی ....

در این سرزمین سقوط آزاد هم ممکن نیست.....

 زیر باران گفت دوستت دارم

چترمو باز کردم وراه افتادیم

گفت می ریم تا رنگین کمان...

باران که بند آمد دیگه ندیدمش

فهمیدم باران بهانه اش بوده

از اون روز به بعد 

وقتی بارون اومد 

بدون چتر راهی میشم 

تا یکی به خاطر خودم تا خود رنگین کمان بیاد

نه به خاطر چترم..

 اون روزی که بهم گفتی یکی بهتر از تو پیدا کردم

یاد اون روزایی افتادم که به صدتا بهتر از تو میگفتم 

من بهترین رو دارم....

خیلی وقته که بارون نزده.! رنگ عشق به این خیابون نزده! خیلی وقته گلی پر پر نشده! دل اسمون سبک تر نشده! مه سرد روی این پنجره ها! مثه بغض توی سینه ی منه! ابر چشمام پر اشکه ای خدا! وقتشه دوباره بارون بزنه ! خیلی وقته که دلم برای تو تنگ نشذده!قلبم از دوری تو بدجوری دل تنگ نشده! بعد تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست کوه غصه از دلم رفتنی نیست! حرف عشق تو رو من باکی بگم؟ همه حرفا که دیگه گفتنی نیست!خیلی وقته که دلم برای تو تنگ نشده ! قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ نشده....!

 قایقی خواهم ساخت... خواهم انداخت به آب ... دور خواهم شد از این خاک غریب .... که درآن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق...قهرمانان را بیدار کند ....قایق از تور تهی ....ودل از آرزوی مروارید ... هم چنان خواهم راند...نه به ابی ها دل خواهم بست .... نه به ابی پریانی که سر از آب به در می آرند.......ودر آن تابش تنهایی ماهی گیران ... می فشانند فسون از سر گیسوهاشان ....هم چنان خواهم راند... پشت دریاها شهری است..... که در آن پنجره ها رو به تجلی بازند....بام ها جای کبوترهایی است... که به فواره ی هوش  بشری می نگرد.... دست هر کورک ده ساله ی شهر، شا خه معرفتی است.... مردم شهر به یک چینه چنان مینگرند، که به یک شعله ، به یک خواب لطیف ، خاک موسیقی احساس تو را میشنود ...و صدای پر مرغان اساطیر، می اید در باد .... پشت دریاها شهری است ....که در آن وسعت خورشید به اندازه ی چشمان سحر خیزان است....شاعران وارث آب و خرد و روشنی اند پشت دریاها شهری است .... قایقی باید ساخت.......!!!!!

 نمی دانم....نمی دانم... پس از مرگم چه خواهد شد؟؟؟

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت؟؟؟

ولی بسیار مشتاقم ، که از خاک گلویم سوتکی سازد...

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش 

داد یکریز و پی در پی 

دم گرم و چموشش را در گلویم سخت بفشارد

عذاب خفته را آشفته تر باشد

بدین سان بشکند هردم

سکوت مرگبارم را

 سلام سلام یه دوستای گل و گلابم!ممنونم که به من سر زدید بازم بیاین خوشحال میشم!خخخخخ

یه نکته بگم که من دخترم و به من نگین داداش و دیگه این که میتونین عکس هم اپلود کنین از بغل صفحه چند تایی گذاشتم!اپلود کنین و نظر بدین که خوبن یانه؟؟؟؟؟؟؟

دیگه این که یه فایل نظر سنجی هم گذاشتم لطفا نظر بدید !

دوست دار همه تونم آیلار